Karin (51): -30 kilo. ‘Ik heb mijn lichaam een grote dienst bewezen!’

Het lijkt wel een aflevering van ‘De afvallers’. Karin (51) uit Rottum viel met haar man en dochter al bijna 100 kilo af. Niet voor het oog van de camera of onder intensieve begeleiding van een trainer. De boeken, tips en praktische tools van Project Gezond hielden haar gemotiveerd. Wat Karin dreef en hoe ze het volhield vertelt ze aan ons in een inspirerend gesprek op een warme zomerochtend.

‘Een kapotte elektrische fiets bracht me opgelucht, maar intens verdrietig op een terras in Mechelen.’

Elektrische fiets

‘Het was in de warmste week van de zomervakantie dat mijn man Harm en ik met twee van onze drie kinderen vakantie vierden in Zuid-Limburg. Het prachtige heuvellandschap nodigde ons uit om eropuit te gaan. Wandelen hield ik vanwege mijn gewicht niet lang vol en de elektrische fiets bleek een uitkomst. We huurden vier fietsen en keken uit naar een prachtige dag. Het werd echter een ramp.’ Karin zucht en spijt klinkt in haar stem als ze verder vertelt: ‘Ik kon mijn gezinsleden totaal niet bijhouden. Al snel kon ik niet meer. Ik was echt kapot. Gelukkig ging de fiets van Harm kapot en we belden het verhuurbedrijf. Harm zei: ‘Karin, we doen alsof het jouw fiets is die kapot is. Dan hoef jij niet meer verder.’ En zo kwam ik terecht op een terrasje in Mechelen. Met een kop koffie voor mijn neus was ik enerzijds dolblij dat ik niet meer op die fiets zat. Anderzijds voelde ik me intens verdrietig. Dit kon zo niet langer. Ik woog op dat moment 131 kilo. Ik moest hier iets aan doen.’

Ellendige crashdieëten!

‘In de vakantie praatten we er verder over. Harm was ook flink te zwaar. Door een erfelijke kwaal die zich plotseling in zijn naaste familie had geopenbaard was de noodzaak om af te vallen voor hem plotseling hoog. Ook onze middelste dochter had overgewicht en wilde de strijd met de kilo’s aangaan.’

‘Eenmaal thuis zag ik op Facebook een enthousiast bericht van een vriendin over het eerste boek van Project Gezond. Ik bestelde het met in mijn achterhoofd de gedachte dat het vast en zeker op de boekenplank zou belanden. Mijn ervaringen met diëten zijn ontelbaar én dramatisch.’

‘Bij mijn geboorte woog ik nog geen zes pond. Dat heb ik ondertussen ruimschoots goedgemaakt!’

‘Bij mijn laatste poging om kilo’s te verliezen viel ik met een ellendig crashdieet in no-time kilo’s af. In je achterhoofd weet je echt wel dat het veel te snel gaat, maar de euforie over de kilo’s die je verliest is groot. Totdat je het niet meer volhoudt en de kilo’s er dubbel en dwars weer aan vliegen. Ik voelde me vreselijk! Ik denk dat het komt door die ervaring dat ik nog niet onder de brievenbus lag om het boek op te vangen.’

Weekmenu in het vizier!

‘Het was mijn man Harm die het boek uitpakte en vastberaden opensloeg. ‘Karin,’ zei hij, ‘we gaan zitten met dat boek en we maken een boodschappenlijst. We gaan het aanpakken, nu! En morgen beginnen we.’

‘Regeren is vooruitzien!’

‘Op dat moment benaderden we alles meteen praktisch. Hadden we extra bakjes nodig? Moesten we de inrichting van de keuken iets aanpassen? ‘Regeren is vooruitzien!’ Dat is mijn motto. Het heeft me vaak geholpen in ons gezin met drie jonge kinderen en ook nu paste ik het als vanzelf toe. Ik maakte een kopie van het eerste weekmenu en plakte het op een keukenkastje. Aldoor hadden we het weekmenu in het vizier. Iedereen wist wat ‘ie doen moest. Zo gingen we er samen voor.’

Geen ingewikkelde recepten

‘Hoewel we goed voorbereid en gefocust waren, was ik nog steeds bang dat ik het niet vol zou houden. Ik ben geen keukenprinses en als het een beetje ingewikkeld zou worden met een recept zou ik zeker afhaken. Echt, ik zag het boek al met een dikke laag stof op de boekenplank staan hoor. Maar al in de eerste week werden mijn twijfels weggenomen.’

‘Gelukkig krijg je ook je aardappeltje! Als dochter van een aardappelboer kan ik een dieet zonder aardappels natuurlijk niet verkopen’

‘De recepten bleken totaal niet moeilijk te zijn. Ik kreeg zelfs plezier in het koken. Een bijkomend voordeel is dat ik niet meer na hoefde te denken over wat we zouden eten. Dat is al voor je bedacht en het is nog afwisselend ook. Daarnaast krijg je ook gewoon je aardappeltje. Misschien vindt niet iedereen dat belangrijk hoor, maar als dochter van een aardappelboer kan ik niet makkelijk zonder. De aardappels zijn me met de paplepel ingegoten. Gekookt? Gebakken? Ik vind het allemaal goed. Het zal geen verrassing zijn dat ik verzot ben op de ‘Aardappel (maar dan) anders’ uit boek één! We zijn trouwens net weer in dat boek begonnen. Fantastisch gewoon!’

Meteen resultaat

‘In de eerste week viel ik 2,5 kg af. Wat een fantastisch gevoel! Ik weet dat het niet het advies is om dagelijks te wegen, maar stiekem deed ik het toch. Ik viel iedere dag af en dat motiveerde mij om door te gaan. Bovendien hadden we veel steun aan elkaar. Harm viel razendsnel af en ook onze dochter zag de kilo’s als sneeuw voor de zon verdwijnen. Onze zoon hoefde niet af te vallen, maar motiveerde ons voortdurend. Als hij zag dat ik iets wilde eten wat niet terug te vinden was op de papieren op het keukenkastje greep hij in: ‘Mam, dat staat er niet. Je krijgt het gewoon niet.’ Hij at zelfs alles met ons mee. Als kok in opleiding was ook hij enthousiast over de recepten.’

‘Mam, dat staat niet in het menu. Je krijgt het gewoon niet!’

‘Na een aantal weken ging het afvallen minder snel. Soms viel ik een dag niet af. Ik ben van nature nuchter en liet me er niet gek door maken. Het betekende niet dat ik het niet goed deed. Misschien hield ik wat meer vocht vast.’

Karin vertelt dat boodschappen doen een makkie is met de lijstjes uit het boek. Ze bereidt de week goed voor. Regeren is immers vooruit zien: ‘Van de kinderen wil ik altijd even weten wanneer ze thuis eten. Ik noteer bij veel ingrediënten de datum waarop ik ze wil gebruiken. Zo voorkom ik dat iets over de datum is wanneer ik het nodig heb. Ik ben blij dat ik weinig voedsel verspil op deze manier. Wat ik overhoud verdwijnt bovendien in onze grote vriezer.’

Caloriebehoefte opnieuw berekenen

‘Toen ik ruim 18 kilo was afgevallen wilde het niet meer lukken. Ik bleef maar hangen op die 110 kilo. Heel frustrerend, wat een geklier! Gelukkig kun je voor advies altijd terecht bij het team van Project Gezond. Zij adviseerden mij om mijn caloriebehoefte opnieuw te berekenen. Ik was natuurlijk flink afgevallen en had zodoende minder calorieën nodig. Ik volgde nog steeds het 1.800 menu waar ik mee begonnen was, maar toen ik naar aanleiding van de berekening overstapte naar het 1.500 menu ging ik weer als een speer!’

Variëren met de recepten uit het boek ‘TOP’

‘Met boek twee bereikten we dezelfde fantastische resultaten als met het eerste boek. Toen het derde boek ‘TOP’ verscheen, schaften we het meteen aan. In dit boek staan geen weekmenu’s. Ik heb onze favoriete recepten uit ‘TOP’ gekoppeld aan de dagmenu’s van de eerste twee boeken van Project Gezond. Een pastagerecht koppelde ik aan een pastagerecht en een salade aan een salade. Ik hield daarbij in de gaten of het qua calorieën een beetje uitkwam. Het was best even een klusje, maar de recepten zijn zo leuk en lekker dat ik blij ben dat we ze nu binnen een weekmenu kunnen gebruiken. Ja, je kunt haast stellen dat ik onderhand een ware keukenprinses ben.’

‘Inmiddels ben ik een keukenprinses. En Harm? Haha, daar is haast niets van over!’

‘Ik mag dan getransformeerd zijn naar een keukenprinses, van Harm is haast niets meer over,’ lacht Karin jolig. ‘Mensen herkennen hem gewoon niet meer. Ze lopen hem straal voorbij nu hij 40 kilo lichter is. Als hij begint te praten vragen ze beduusd: ‘Harm, ben jij dat?’ Ze kunnen het haast niet geloven. Onze dochter is inmiddels 24 kilo lichter. Ze was altijd al lief, evenwichtig en van nature niet onzeker. Toch straalt ze nu nog meer. Een compliment doet ieder mens toch goed? Telkens als ze een kledingmaat kleiner kon kopen vierden we haar succes.’

‘Ik at Rennies als snoepjes. Nu zou ik moeten zoeken of ik er ergens nog één kan vinden!’

‘Voor mezelf is de mentale verandering nihil. De lichamelijke verandering daarentegen is enorm! Ik at Rennies als snoepjes en had voortdurend hoofdpijn. Ik voel me bevrijd nu ik bijna 30 kilo kwijt ben. Dat heb ik trouwens enkel bereikt met de weekmenu’s. Sporten doe ik niet. Dat is niets voor mij. Ik wandel wel graag, maar door een gebroken teen heeft dat er nauwelijks ingezeten dit jaar. Toch is mijn conditie verbeterd.’

Vertel mensen waar je mee bezig bent

‘Ik wil heel graag nog 10 kilo afvallen. Nu ik het wandelen weer kan opbouwen zie ik dat vol vertrouwen tegemoet. Project Gezond is voor mij hoe dan ook goed vol te houden. Ik probeer er ontspannen mee om te gaan. Als ik een feestje of een barbecue heb dan neem ik niet zelf mijn eten mee, maar wijk ik gerust een keer af van het menu. Ik probeer de juiste keuzes te maken en maat te houden. Één drankje en één bitterbal, dat kan best. De volgende dag houd ik me dan weer precies aan het menu.’

‘Moet ik dichtgroeien omdat jij anders blijft zitten met je lekkere hapjes?’

‘Mijn advies is om aan de mensen in je omgeving te vertellen dat je aan het afvallen bent. Dan blijven ze niet aandringen met een goedbedoeld stukje overheerlijke taart onder je neus. In plaats daarvan krijg ik vaak een compliment als ik afsla: “O ja, prima! Hartstikke goed van je Karin.” Dat helpt natuurlijk enorm. En mensen die klagen dat ze met taart en hapjes blijven zitten? Die leg ik tegenwoordig uit dat ik dat liever heb dan dat ik verder dichtgroei.’

Zon, heuvels én een elektrische fiets

‘In augustus gaan we opnieuw naar het mooie heuvelland van Limburg. Ik kijk uit naar veel prachtige wandelingen. De Rennies laat ik thuis. En die elektrische fiets? Laten we hopen dat ‘ie dit jaar niet stuk gaat onderweg. Ik ga er vol vertrouwen mee op pad en dan zal ik ervaren: jongens, dit gaat veel beter!’

Bedankt voor het delen van je inspirerende verhaal Karin. We wensen jou en Harm een heerlijke vakantie in Limburg. Blijf je ons op de hoogte houden van je ‘PG-avontuur’? Voor ons ben je nu al een winnaar!